Lista 10 klasycznych latynoskich bolerków

W muzyce latynoskiej bolerka są formą utworów w zwolnionym tempie, po raz pierwszy spopularyzowanych pod koniec XVIII wieku w Hiszpanii i rozpowszechnionych na całym XIX wieku na Kubie. W Hiszpanii forma ewoluowała jako taniec w trzech czwartych czasu wywodzący się z contradanzy i sevillany, natomiast na Kubie jest w dwóch czwartych, co stało się „najpopularniejszą formą liryczną swoich czasów”.

Na poniższej liście odkryj najlepsze bolerka, jakie kiedykolwiek napisano. Jednak ze względu na ich bogatą historię kulturalną wiele wymienionych poniżej utworów ma wiele różnych coverów - w hiszpańskim lub kubańskim stylu tych tradycyjnych bolerek.

„Tristezas”

„Tristezas” („Boleści”) jest powszechnie uważany za pierwszy bolerko. Napisany w 1885 roku przez Jose Pepe Sancheza utwór „Tristezas” jest wykonywany do dziś.

Sanchez nigdy nie miał formalnego wykształcenia muzycznego, a jedynym powodem, dla którego zapamiętano niektóre z jego bolerków, są przyjaciele i krewni spisujący piosenki, które usłyszeli.

„Dos Gardenias”

Podstawowy element każdego repertuaru piosenkarza bolero: „Dos Gardenias” został skomponowany przez Kubańczynę Isolinę Carrilo w latach 30. XX wieku i odzyskał sławę, gdy pojawił się na oryginalnym albumie „Buena Vista Social Club”, gdzie zaśpiewał go Ibrahim Ferrer.

Sam Ferrer nauczył się tej piosenki od wielkiego Beny More, gdy grał z nim w latach pięćdziesiątych.

„Veinte Años”

Kolejnym standardem w repertuarze dowolnej śpiewaczki bolerka jest „Veinte Años”, pierwotnie skomponowana przez Marię Teresę Vera z Guanajay na Kubie.

Vera była wybitną gitarzystką, piosenkarką i autorką tekstów; spędziła 27 lat występując z Lorenzo Hierrezuelo w duecie Los Compadres.

Buena Vista Social Club dał utwór szerokiej publiczności, gdy wykonała go Omara Portuondo.

„Historia De Un Amor”

Utwór skomponowany przez Panamana Carlosa Almaran i napisany dla upamiętnienia śmierci żony brata Almaran, piosenka została wykonana przez wielu artystów, a nawet posłużyła jako część ścieżki dźwiękowej filmu z 1956 roku o tej samej nazwie.

„Solamente Una Vez”

Jeden z najpopularniejszych bolerków wszechczasów, „Solamente Una Vez” skomponował Augustin Lara w 1941 roku. Płodny kompozytor meksykański z Veracruz napisał ponad 800 kompozycji, w tym „Maria Bonita”, „Noche de Ronda” i odwieczny klasyk „Granada”.

Bolero zostało następnie nagrane w języku angielskim jako „You Belong To My Heart” i rozsławione przez Bing Crosby i Xavier Cougat.

„Lagrimas Negras”

Kubański kompozytor Miguel Metamoros połączył syna i bolerko i zaoferował publiczności jedne z najbardziej niezapomnianych piosenek, jakie kiedykolwiek nucił świat. „Lagrimas Negras” to jedna z najpopularniejszych piosenek z jego repertuaru, zaraz po „Besame Mucho”.

Przy tak dużej liczbie artystów zajmujących się tym bolerkiem było to bardziej tradycyjne, chociaż piosenki zostały dostosowane do wielu stylów i piosenkarzy, zarówno smutnych, jak i powolnych, a także z lekkim kopnięciem.

„Besame Mucho”

To naprawdę niesamowite, że prawdopodobnie najlepiej nagrana piosenka naszych czasów, „Besame Mucho”, została napisana w 1941 roku przez 15-letnią Meksykankę Consuelo Velazquez.

Velazquez nigdy nie była całowana w czasie, gdy pisała to oszałamiające bolerko, które po prostu dowodzi, że romans jest tak samo wyobraźnią, jak i ciałem (że tak powiem).

Popularność tego bolerka potwierdza także liczba artystów, którzy wzięli się za balladę.

„Niewypłacalny”

„Involvidable” oznacza „Unforgettable”, ale w przeciwieństwie do piosenki Nat King Cole napisanej przez Irvinga Gordena w 1951 roku, ten słynny kubański bolerko skomponował Julio Gutierrez w 1944 roku.

Nagrany później przez wielu artystów utwór „Inolvidable” był wielkim hitem, gdy zaśpiewał go Tito Rodriguez w „From Tito Rodriguez With Love” w 1963 roku, sprzedając się w ponad 1, 5 miliona egzemplarzy. Rodriguez był jednym z pierwszych Mambo Kings i przez lata rywalizował z Tito Puente o pierwsze miejsce w sercach fanów mambo na całym świecie.

„Guantanamera”

„Guantanamera” to prawdopodobnie jedyne kubańskie bolerko, które słyszały nawet osoby nie uzależnione od muzyki latynoskiej. Nagrana przez Tito Puente, Celię Cruz i wielu innych, Trini Lopez przyniosła utwór zupełnie nowej generacji.

Złożony przez Joseito Fernandeza (Jose Fernandez Diaz) w 1929 r. „Guantanamera” oznacza wieśniaczkę z kubańskiej prowincji Guantanamo; oryginalne teksty napisał także Joseito Fernandez o kobiecie, którą kochał i która go opuściła.

Ale nie są to teksty, które znamy; z czasem oryginalne teksty zostały zastąpione pierwszą zwrotką wiersza kubańskiego bohatera Jose Marti z jego „Versos Sencillos”.