Wirusowe wiadomości oskarżają aktorkę Jane Fondę o zdradę amerykańskich jeńców wojennych w Wietnamie Północnym, przekazując tajne dokumenty komunistycznym porywaczom.

Opis: Tekst wirusowy

W obiegu od: września 1999 r

Status: Przeważnie fałszywy

Oto przykład tekstu, który krąży od 1999 roku:

Hanoi Jane Fonda

Wygląda na to, że Hanoi Jane może być uhonorowana jako „100 kobiet stulecia”.

JANE FONDA zapamiętałeś? Niestety, być może zapomnieli i wciąż niezliczeni inni nigdy nie wiedzieli, jak pani Fonda zdradziła nie tylko ideę naszego „kraju”, ale także ludzi, którzy służyli i składali ofiary w Wietnamie.

Jest kilka rzeczy, na które mam silne reakcje trzewne, ale udział Jane Fondy w czymś, co uważam za rażącą zdradę, jest jedną z nich. Częścią mojego przekonania jest kontakt z tymi, którzy cierpieli z powodu jej uwagi. Pierwsza część to pilot F-4E. Pilot nazywa się Jerry Driscoll, a River Rat. W 1978 r. Komendantem USAF Survival School był były więzień w więzieniu Ho Lo - „Hanoi Hilton”.

Wyciągnięto ze śmierdzącego szuflady celi, oczyszczono, nakarmiono i ubrano w czyste PJ, kazano mu opisać odwiedzającemu amerykańskiemu „działaczowi pokoju” „łagodne i humanitarne traktowanie”, które otrzymał. Splunął na panią Fondę, został pałkowany i odciągnięty. Podczas kolejnego bicia upadł na nogi komendanta obozu, przypadkowo ściągając but mężczyzny - co spowodowało, że oficer oszalał.

W 1978 r. Pułkownik AF nadal cierpiał z powodu podwójnego widzenia (co ostatecznie zakończyło jego latanie) z powodu szalonego zastosowania przez drewnianą pałkę wietnamskiego pułkownika.

W latach 1983–1985 Col Larry Carrigan był 347FW / DO (F-4E). Spędził 6 lat w „Hilton” - z pierwszych trzech „zaginął w akcji”. Jego żona żyła w wierze, że wciąż żyje. Jego grupa również przygotowała się na rutynowe sprzątanie / karmienie / ubranie w ramach przygotowań do wizyty „delegacji pokojowej”. Mieli jednak czas i opracowali plan, aby przekazać światu wiadomość, że wciąż przeżyli. Każdy mężczyzna ukrył w dłoni mały kawałek papieru z SSN.

Paradowana przed panią Fondą i kamerzystą szła po linii, uściskając dłoń każdego mężczyzny i prosząc o małe zachęcające fragmenty, takie jak: „Czy nie jest ci przykro, że bombardowałeś dzieci?” i „Czy jesteś wdzięczny za humanitarne traktowanie twoich życzliwych porywaczy?” Wierząc, że to MUSI być aktem, obaj obrzucili ją kawałkiem papieru. Wzięła je wszystkie, nie tracąc ani chwili. Na końcu linii i kiedy kamera przestała się toczyć, ku zszokowanemu niedowierzaniu jeńców, zwróciła się do oficera dowodzącego … i podała mu mały stos.

Trzech mężczyzn zmarło z powodu kolejnych pobić. Pułkownik Carrigan był prawie na czwartym miejscu. Przez lata po ich uwolnieniu grupa zdeterminowanych byłych jeńców, w tym pułkownik Carrigan, próbowała podnieść Fondę i innych pod zarzutem zdrady. Nie wiem, czy go używali, ale zarzut „zaniedbania zabójstwa z powodu zdeprawowanej obojętności” również wydaje się odpowiedni. Samo jej oczywiste „udzielanie pomocy i pocieszenia wrogowi” powinno wystarczyć do liczenia zdrady.

Jednak do tej pory Jane Fonda nigdy nie została formalnie oskarżona o nic i nadal cieszy się uprzywilejowanym życiem bogatych i sławnych. Ja osobiście uważam, że szkoda nam, obywatelom amerykańskim.

Częścią naszego niedoboru jest ignorancja: większość nie wie, że takie działania kiedykolwiek miały miejsce. Myślałem, że docenisz tę wiedzę. Większość z was już zapewne już to widziała … Jedynym dodatkiem, który mógłbym dodać do tych sentymentów, jest pamiętanie o satysfakcji z ulgi w pisuarach w niektórych bazach lotniczych lub w innych miejscach, w których zastosowano „zapadki” twarzy Hanoi Jane.

Do tych których może to dotyczyć:

Byłem cywilnym doradcą ds. Rozwoju gospodarczego w Wietnamie i zostałem schwytany przez komunistów północno-wietnamskich w Wietnamie Południowym w 1968 roku i był przetrzymywany przez ponad 5 lat. Spędziłem 27 miesięcy w izolatce, rok w klatce w Kambodży i rok w „czarnej skrzynce” w Hanoi.

Moi porywacze z Północnego Wietnamu celowo otruli i zamordowali misjonarzkę, pielęgniarkę w leprosarium w Ban me Thuot w Wietnamie Południowym, którą pochowałem w dżungli niedaleko granicy z Kambodżą. Kiedyś ważyłem około 90 funtów. (Moja normalna waga to 170 funtów.) Byliśmy „zbrodniarzami wojennymi” Jane Fondy.

Kiedy Jane Fonda była w Hanoi, obozowy komunistyczny oficer polityczny zapytał mnie, czy chciałbym spotkać się z Jane Fondą. Powiedziałem tak, ponieważ chciałbym jej powiedzieć o prawdziwym traktowaniu jeńców wojennych, które znacznie różniło się od leczenia rzekomego Wietnamczyków z Północy i papugowanego przez Jane Fondę jako „humanitarne i łagodne”.

Z tego powodu spędziłem trzy dni na skalistej podłodze na kolanach z wyciągniętymi ramionami z kawałkiem stali umieszczonym na moich rękach i bity bambusową laską za każdym razem, gdy moje ręce opadały.

Miałem okazję spotkać się z Jane Fondą przez kilka godzin po zwolnieniu. Zapytałem ją, czy byłaby skłonna omówić mnie w telewizji. Nie odpowiedziała mi, jej były mąż, Tom Hayden, odpowiedział za nią. Jej mąż kontrolował umysł. Nie stanowi to przykładu kogoś, kogo należy uhonorować jako „100 lat wielkich kobiet”.

Po wyjściu na wolność zapytano mnie, co myślę o Jane Fonda i ruchu antywojennym. Powiedziałem, że bardzo cenię męża Joan Baez, ponieważ myślał, że wojna jest nie tak, spalił swoją kartę roboczą i poszedł do więzienia w proteście. Gdyby inni protestujący przeciw wojnie wybrali tę samą drogę, zatrzymalibyśmy nasz system sądowniczy i zakończyli wojnę znacznie wcześniej, a nie byłoby ich tak wielu na tej ponurej granitowej ścianie zwanej Miejscem Pamięci Wietnamu. To jest demokracja. To jest amerykański sposób.

Z drugiej strony Jane Fonda postanowiła zostać zdrajcą i udała się do Hanoi, nosiła mundur, propagowała komunistów i zachęcała amerykańskich żołnierzy do opuszczenia. Kiedy byliśmy torturowani, a niektórzy jeńcy zamordowani, nazywała nas kłamcami. Po tym, jak jej bohaterowie - komuniści z północnych Wietnamów - przejęli Wietnam Południowy, systematycznie mordowali 80 000 więźniów politycznych z Wietnamu Południowego. Niech ich dusze na zawsze spoczną na jej głowie. Wstyd! Wstyd! Historia to ciężki miecz w rękach tych, którzy nie chcą o nim zapomnieć. Pomyśl o tym następnym razem, gdy zobaczysz Panią Fondę - Turner at a Braves game.

Poświęć czas na przeczytanie i przekazanie jak największej liczbie osób. W końcu trafi na jej komputer i musi wiedzieć, że „nigdy nie zapomnimy”. Abyśmy nie zapomnieli … „100 lat wielkich kobiet”, Jane Fonda nigdy nie powinna być brana pod uwagę.

Jane Fonda zagra w Nancy Reagan?

Nowy wariant tego przesłania krążący od połowy 2012 roku zawiera dodatkowe twierdzenie, że Jane Fonda została wybrana do grania Nancy Reagan w filmie z historii życia Reagana. To częściowo prawda. Fonda rzeczywiście został zatrudniony do grania w Nancy Reagan w filmie teatralnym zatytułowanym „Butler”, wydanym w 2013 roku, ale Reagan nie jest głównym tematem tej historii.

Barbara Walters Nazwana jako autorka

Nowe wersje tego komunikatu krążącego od 2010 r. Błędnie twierdzą, że powyższy tekst został napisany przez Barbarę Walters (w niektórych wersjach błędnie napisano „Barbra Walters”) i że osobą honorującą Jane Fondę jako „kobietę stulecia” jest prezydent Obama. Fałsz pod każdym względem.

Analiza

Powyższy tekst, który zaczął przekazywać e-maile we wrześniu 1999 r. I nadal krąży wiele lat później, ma na celu ujawnienie dotychczas nieznanych faktów na temat antywojennej trasy Jane'a Fondy po Wietnamie Północnym w 1972 r. Dobrze wiadomo, że podczas tej podróży faktycznie pozował do zdjęć z wojskami komunistycznymi i nadawał antyamerykańską propagandę przez Radio Hanoi.

Dokument pokazuje, że Jane Fonda uczestniczyła również w zorganizowanej konferencji prasowej z niechętnymi jeńcami amerykańskimi, której celem było „udowodnienie”, że amerykańscy więźniowie nie byli źle traktowani przez ich porywaczy z Wietnamu. Wiele lat później, kiedy uwolnieni jeńcy wojenni opisali bardzo prawdziwe tortury i degradację, jakich doznali z rąk Wietnamczyków z północy, Fonda odrzucił ich jako „hipokrytów i kłamców”.

Uważane przez niektórych za zdradzieckie, jej zachowanie w tych latach sprawiło, że Fonda zyskała przydomek „Hanoi Jane” wśród weteranów i jeńców wojennych w Wietnamie, z których wielu nienawidzi jej do dziś.

Image Revamped

Od lat 70. Fonda kilkakrotnie zmieniała swój wizerunek publiczny, poświęcając się aktorstwu, zostając guru fitness i bizneswoman, poślubiając i rozwodząc się z miliarderem potentatem medialnym Tedem Turnerem. W 1988 r. Wygłosiła w telewizji przeprosiny dla weteranów z Wietnamu i ich rodzin. Gest ten nie zmiękczył wszystkich, ale posłużył do ustalenia dystansu między nową Fondą a starą - której działania, jak później przyznała, były „bezmyślne i nieostrożne”.

Stare rany ponownie otwarte

W miarę upływu lat 90. radykalna przeszłość Fondy wykazywała oznaki zanikania z pamięci publicznej - to znaczy do 1999 roku. W tym samym roku Barbara Walters postanowiła uhonorować ją specjalnym programem telewizyjnym „A Celebration: 100 Years of Great Women”. Ogłoszenie programu, który został nadany w kwietniu 1999 r., Wywołało ponowny krzyk weteranów, byłych jeńców wojennych i ich rodzin, z których wielu poszło do Internetu, by wyrazić swoje oburzenie. Gniewne oskarżenia zostały opublikowane w grupach dyskusyjnych, biuletynach i na stronach internetowych oraz rozpowszechniane za pośrednictwem przesyłanych wiadomości e-mail. Części i fragmenty tych tekstów, a także niektóre bezwstydne wymyślenia, zostały zebrane przez nieznaną osobę (osoby), aby utworzyć e-mail „Hanoi Jane” przedstawiony powyżej. Wiele z nich jest fałszywych.

Nie ma wątpliwości, że Jane Fonda odbyła tournée po Wietnamie Północnym w 1972 r., Że zaangażowała się w kampanię propagandową w imieniu komunistów i że uczestniczyła w zorganizowanej „konferencji prasowej” wypaczającej prawdę o traktowaniu amerykańskich jeńców wojennych. Nie można zaprzeczyć, że zniesławiła jeńców, nazywając ich kłamcami, kiedy później mówili o swoim położeniu.

Nowe zarzuty w przesłanej wiadomości e-mail

Jeśli chodzi o konkretne zarzuty zawarte w wiadomości e-mail „Hanoi Jane”, zbadajmy ich prawdziwość punkt po punkcie, zaczynając od najbardziej rażących:

• Twierdzenie: Fonda zdradził jeńców, przewracając kartki papieru, które dali jej porywaczom. W rezultacie jeńcy zostali pobici i zmarli . Status: FAŁSZ.

„To wymysł czyjejś wyobraźni” - powiedział Ret. Płk Larry Carrigan, do którego dotarłem telefonicznie w jego domu w Arizonie. Carrigan, zestrzelony nad Wietnamem Północnym w 1967 roku, mówi, że nie ma pojęcia, dlaczego ta historia została mu przypisana. „Nigdy nie spotkałem Jane Fondy” - powiedział mi. Jest rzeczą oczywistą, że nigdy nie przekazał jej tajnej wiadomości.

Powiedział, że widział kiedyś Jane Fondę, gdy był filmem jeńca wojennego. Okazją była noc, kiedy Carrigan i pozostałych 80 mężczyzn, z którymi był internowany, zostali wezwani na dziedziniec więzienny („pierwszy raz byliśmy na zewnątrz pod gwiazdami od 5 lub 6 lat”). Gdy mężczyźni stali i zastanawiali się, co ich czeka, za nimi zaczął wirować projektor filmowy. Ich porywacze pokazywali im materiał filmowy z wizyty Fondy w Hanoi w 1972 roku.

• Twierdzenie: Pluł jeniec na Fondę, za co został brutalnie pobity. Status: FAŁSZ.

Otrzymałem osobiste potwierdzenie od Jerry'ego Driscolla, że ​​ta historia jest rzeczywiście nieprawdziwa - jak to ujął - „produktem bardzo żywej wyobraźni”.

Mike McGrath, obecnie pełniący funkcję prezydenta Nam-POW, ciężko pracował, aby pomóc Driscollowi i Carriganowi stłumić fałszywe plotki krążące pod ich nazwiskami. „Chcieliby usunąć swoje imiona, ale historia wydaje się mieć własne życie” - powiedział mi. „Jest wielu ludzi, którzy chcieliby mieć taką historię, w której mogliby powiesić kapelusz i swoją nienawiść”.

• Twierdzenie: jeńcy zostali pobici za odmowę współpracy lub spotkania z Fondą podczas jej wizyty. Status: PRAWDA.

Ostatnia anegdota w e-mailu „Hanoi Jane” opowiada o doświadczeniu jeńca wojennego, który zgodził się spotkać z Fondą, ale ogłosił swoim porywaczom, że planuje opowiedzieć jej, jak okropne są warunki w obozach jenieckich w Wietnamie Północnym.

„Z tego powodu” - kontynuuje narracja - „spędziłem trzy dni na skalistej podłodze na kolanach z wyciągniętymi ramionami z kawałkiem stali umieszczonym na moich rękach i bity bambusową laską za każdym razem, gdy moje ręce opadały”.

Te słowa zostały napisane przez Michaela Benge, cywilnego doradcę schwytanego przez Viet Cong w 1968 roku i przetrzymywanego jako jeniec przez 5 lat. Kiedy się z nim skontaktowałem, Benge potwierdził, że ta historia była rzeczywiście jego własna i prawdziwa.

Oryginalne oświadczenie Benge'a w tej sprawie, zatytułowane „Wstyd Jane”, zostało opublikowane online w kwietniu 1999 r. Przez Advocacy and Intelligence Network dla jeńców wojennych i MIA. Tekst został wyraźnie skopiowany z witryny innej witryny i połączony z fikcyjnymi anegdotami powyżej, aby utworzyć wiadomość e-mail „Hanoi Jane”, która nadal krąży do dziś.

Byli jeńcy wojenni

Dobry powód nigdy nie służy kłamstwom i tak właśnie czuli się wszyscy byli jeńcy wojenni, z którymi rozmawiałem lub z którymi korespondowałem na temat kłamstw zawartych w tym orędziu. Paul Galanti powiedział: „Żadne z nas nie należy do fanklubu Jane Fonda, ale te wymyślenia są czymś, czego po prostu nie zrobiła”.

Nikt nie miał odpowiedzi na pytanie „kto wymyślił te historie i dlaczego?” ale zarówno Carrigan, jak i McGrath wyrazili poważne wątpliwości, że był to jeniec wojenny.

„Zrobiła wystarczająco dużo, aby umieścić swoje imię w śmietniku historii” - wyjaśniła McGrath. „Nikt z nas nie musi wymyślać o niej historii”.

Jane Fonda nie mogła zostać skomentowana.

Źródło:

Hughes, Mark. „Jane Fonda gra Nancy Reagan.” The Telegraph, 13 września 2012 r., Nowy Jork.

dwuznacznie znany. „Mit Jane Fonda”. Dwuznacznie sławny. Luty 2007 r.