Barbra Streisand to jeden z najlepszych artystów popowych wszechczasów, a także znakomity aktor filmowy i reżyser. Amerykańskie Stowarzyszenie Przemysłu Nagraniowego (RIAA) uważa ją za najlepszą artystkę nagraniową wszechczasów. Barbra Streisand odniosła fenomenalny sukces wśród publiczności popowej i rockowej, chociaż jej główny styl jest bardziej dostosowany do nagrywania standardów popowych i melodii koncertowych. Przez lata odniosła znaczący sukces w popie, rocku i dyskotece. To 10 jej najlepiej nagranych popowych momentów.
„People” zostało napisane dla broadwayowskiego musicalu „ Funny Girl”. W produkcji wystąpiła Barbra Streisand, a piosenka stała się jej pierwszym dużym hitem popowym, który zajął # 5 i # 1 na liście przebojów współczesnych dorosłych. Barbra Streisand została nominowana do nagrody Tony za rolę w filmie Funny Girl i ostatecznie zdobyła nagrodę Akademii za rolę w filmowej wersji serialu. „People” jest uważane za jedną z charakterystycznych piosenek Barbra Streisand. Ponownie nagrała go w 2014 roku jako duet ze Stevie Wonder na swoim albumie Partners.
„People” zostało prawie usunięte z Funny Girl podczas prób, ponieważ producenci nie lubili tej piosenki. Jednak kiedy Barbra Streisand mogła wreszcie zaśpiewać ją na scenie, był to spektakularny występ, a los piosenki był przesądzony. „People” zostało nagrane przez wielu innych artystów, w tym hit 40 z 1968 roku przez zespół wokalny The Tymes. Nagranie Barbra Streisand „People” zostało wprowadzone do Grammy Hall of Fame w 1998 roku.
„The Way We Were” to tytułowa piosenka do filmu z Barbrą Streisand i Robertem Redfordem. Został napisany przez Alana i Marilyn Bergman z Marvinem Hamlischem. Zdobył Oscara za najlepszą piosenkę z filmu i jest powszechnie uważany za jedną z najlepszych piosenek filmowych wszechczasów. „The Way We Were” stało się pierwszym popowym singlem Barbra Streisand, który spędził trzy tygodnie na szczycie. Album The Way We Were, który jest albumem zawierającym ten utwór i nie jest ścieżką dźwiękową z filmu, stał się pierwszym hitem albumu Barbra Streisand od 10 lat. Barbra Streisand zaśpiewała „The Way We Were” na żywo podczas ceremonii wręczenia Oscarów w 2013 roku ku pamięci Marvina Hamlischa.
„The Way We Were” zdobyło nagrodę Grammy za Song of the Year i jest uznawane za ożywienie komercyjnego losu Barbry Streisand jako piosenkarki. „The Way We Were” był najlepiej sprzedającym się singlem wydanym w 1974 roku. Został certyfikowany na platynę w sprzedaży ponad miliona egzemplarzy.
Po fenomenalnym sukcesie Bee Gees w późnych latach siedemdziesiątych Barbra Streisand poprosiła członka grupy Barry'ego Gibbsa o napisanie piosenek, które zostaną uwzględnione na albumie. Rezultatem był album Guilty. Pierwszy singiel „Woman in Love” był piątą podróżą Barbry Streisand na szczyt listy przebojów singli i stał się jednym z największych hitów jej kariery na całym świecie. Zdobył w 1980 roku nagrodę Ivor Novello w Wielkiej Brytanii za najlepszą piosenkę muzycznie i lirycznie. Album był także hitem nr 1, ostatecznie uzyskał certyfikat pięciokrotnej platyny.
Barbra Streisand stwierdziła, że nie podoba jej się szczególnie piosenka „Zakochana kobieta”, ponieważ nie uważa jej tekstu za wiarygodny. W związku z tym rzadko śpiewała piosenkę na żywo. Oprócz szczytu listy przebojów, „Zakochana kobieta” była także hitem współczesnego dorosłego człowieka. To była jej szósta pozycja nr 1 na tym wykresie.
Barbra Streisand połączyła siły z piosenkarką i autorką tekstów Kris Kristofferson, aby zagrać w remake'u filmu A Star Is Born. Rezultatem był kasowy, jeśli nie krytyczny, roztrzaskanie. Element, który docenił większość krytyków, to tytułowa piosenka do filmu napisanego wspólnie i śpiewanego przez Barbrę Streisand. Singiel przywrócił ją na szczyty list przebojów, znalazł się na pierwszym miejscu listy współczesnych dorosłych i zdobył zarówno Oscara za najlepszą piosenkę z filmu, jej drugi od czterech lat, jak i nagrodę Grammy za piosenkę rok. Niezwykle dla Barbra Streisand jest wymieniona jako współautorka piosenki z Paulem Williamsem. Była pierwszą kobietą uhonorowaną nagrodą Akademii Piosenki Best Song jako autor tekstów. „Love Theme From A Star Is Born (Evergreen)” to jedna z pięciu najlepiej sprzedających się piosenek roku 1976.
Był to szczyt popularności disco pod koniec 1979 roku. Donna Summer była uznaną „Queen of Disco”, a Barbra Streisand była jedną z najlepszych wokalistek pop w branży. Niedawno trafiła do pierwszej piątki swoim własnym hitem disco „Main Event / Fight”. Zebranie ich razem w studio nie było łatwym zadaniem, a marketing piosenki okazał się jeszcze bardziej skomplikowany, ponieważ ostatecznie ukazał się osobno w wytwórni każdego piosenkarza. Miksy każdego singla były nieco inne od siebie. Intro „No More Tears” zostało dodane, aby pasowało do motywu albumu Wetra Barbry Streisand. Ostateczny produkt nie rozczarował wielu fanów popu i od razu zajął pierwsze miejsce na listach przebojów, stając się klasykiem disco i jedną z ostatnich piosenek tego gatunku, która stała się hitem nr 1.
Chociaż Barbra Streisand i Donna Summer nagrały razem w studiu utwór „No More Tears (Enough Is Enough)”, nigdy nie wykonywali go na żywo w duecie. W 2017 r. Remiks nagrania zatytułowanego „Enough Is Enough: 2017” znalazł się na 3. miejscu amerykańskiej listy tanecznej.
Produkcję Davida Fostera do tej wersji utworu „Somewhere” z West Side Story można uznać za oszałamiającą i potężną lub wyjątkowo przewyższającą górę. Tak czy inaczej, jest to z pewnością niezapomniane. To nagranie jest wielkim finałem kolekcji klasycznych piosenek Barbry Streisand z musicali na The Broadway Album. Był to jeden z najbardziej udanych albumów jej kariery i przez wielu uważany za jeden z jej najważniejszych momentów jako artysta nagrywający. Nagranie zdobyło nagrodę Grammy za najlepszy instrumentalny układ towarzyszący wokalowi. „Somewhere” osiągnęło 5. miejsce na współczesnej mapie dorosłych. W 2014 roku Barbra Streisand ponownie nagrała utwór jako duet z Joshem Grobanem na albumie Partners.
Napisany przez Leonarda Bernsteina i Stephena Sondheima dla musicalu West Side Story „Somewhere” zawiera muzyczne frazy z Koncertu fortepianowego „Cesarza” Beethovena i Łabędziego Czajkowskiego. Album Broadway był wielkim sukcesem Barbry Streisand. Uderzył w numer 1 na liście albumów w USA i uzyskał czterokrotną platynę. Cały album zdobył Barbra Streis i nagrodę Grammy za najlepszą kobiecą popową wokalną pop.
„Happy Days Are Here Again” posiada prawa autorskie z 1929 roku i pojawia się w filmie Chasing Rainbows z 1930 roku. Został następnie wykorzystany jako motyw kampanii udanej kampanii prezydenckiej Franklina D. Roosevelta w 1932 roku. Historycznie „Happy Days Are Here Again” wiązało się również z uchyleniem prohibicji. Większość wykonań utworu odbywa się w szybkim, optymistycznym trybie. Ekspresyjna i refleksyjna wersja Barbry Streisand stała się jej pierwszym komercyjnym singlem i została bardzo doceniona za oryginalność. Jednak ze względu na anachroniczny charakter „Happy Days Are Here Again” nie był promowany w stacjach radiowych. Piosenka była centralnym punktem debiutanckiego albumu Barbra Streisand i wykonała ją w telewizji z Judy Garland w The Judy Garland Show.
W 1970 r. Komercyjny sukces Barbry Streisand jako artystki nagranej wyraźnie zanikł od szczytu lat 60. XX wieku. W odpowiedzi zwróciła się do bardziej współczesnego popu i rocka na albumie Stoney End. Rezultat był silnym hitem krytycznym i komercyjnym. W całości żeński zespół rockowy Fanny zapewnił chórki. Album stał się jej pierwszą dziesiątką od pięciu lat, a tytułowa piosenka była jej drugim topowym popowym singlem, który osiągnął 6. miejsce. Pisarzem „Stoney End” jest Laura Nyro, znana z pisania takich popowych przebojów, jak „Wedding Bell Blues” z Piątego Wymiaru oraz Blood, Sweat and Tears „And When I Die”.
„Stoney End” został po raz pierwszy nagrany przez aktorkę Peggy Lipton w 1968 roku, która była gwiazdą popularnego serialu The Mod Squad. Laura Nyro nagrała własną solową wersję „Stony End” i wykonała piosenkę na żywo z Barbra Streisand.
Album kompilacyjny Memories zawierał trzy nowe utwory, wśród których znalazło się „Comin 'In and Out of Your Life”. Był to pierwszy duży sukces piosenki pop dla pisarzy komercyjnych Jingle, Richarda Parkera i Bobby'ego Whiteside. Para przyznała, że sukces nagrania Barbry Streisand natychmiast nadał jej wiarygodność jako autorów tekstów. Piosenka nie trafiła w popową dziesiątkę, a album osiągnął maksimum na # 10, ale sprzedał się stabilnie przez lata, ostatecznie otrzymując certyfikat pięciokrotnej platyny. „Comin 'In and Out of Life” osiągnęło 2. miejsce na współczesnej liście przebojów dla dorosłych. Barbra Streisand nie wspięła się tak wysoko na liście przebojów pop przez kolejne czternaście lat.
Streisand Superman był jednym z najbardziej oczekiwanych albumów kariery Barbry Streisand po sukcesie A Star Is Born. Choć nie był to ogromny przebój, na który niektórzy mieli nadzieję, album osiągnął szczyty # 3 i zawierał „My Heart Belongs to Me”, kolejny top 5 popowy singiel. Osiągnął numer 1 na współczesnej mapie dorosłych. „My Heart Belongs to Me” było pierwotnie rozważane w A Star Is Born, ale zostało zapisane na ten solowy album. Alan Gordon, pisarz „My Heart Belongs To Me”, jest również znany ze wspólnego pisania klasycznego filmu Turtles „Happy Together”.
Streisand Superman uzyskał ostatecznie podwójną platynę na sprzedaż. Zawiera coverową wersję Billy'ego Joela „New York State of Mind” i „Don't Believe What You Read”, napisaną wspólnie przez Barbrę Streisand.
