Muzyka okresu baroku jest dziś jeszcze bardziej popularna niż w XVII i XVIII wieku, kiedy została napisana. Mamy teraz natychmiastowy dostęp do prawie nieskończonego katalogu muzyki, a wyjątkowy styl muzyczny Baroku wciąż zachwyca i zachwyca miliony słuchaczy każdego roku.

Co jest takiego fascynującego w muzyce barokowej? Był to innowacyjny czas, w którym kompozytorzy eksperymentowali z instrumentami oraz polifonicznymi teksturami i formami. Słowo „barok” faktycznie pochodzi od włoskiego słowa baroko, co oznacza „dziwaczne”. Nic dziwnego, że wciąż jest atrakcyjny dla współczesnej publiczności.

Kompozytorzy okresu baroku mają wiele znanych nazwisk. Od Bacha po Sammartini, każdy kompozytor z tej listy miał duży wpływ na kształt i przebieg muzyki klasycznej. Pamiętaj jednak, że jest to krótka lista najbardziej znanych i najbardziej wpływowych kompozytorów epoki. Są inni, których dziedzictwo miało również duży wpływ na przyszłość i ewolucję muzyki.

Johann Sebastian Bach

Na pierwszym miejscu znajduje się Johann Sebastian Bach (1685–1750), jeden z najbardziej znanych kompozytorów muzyki klasycznej.

Bach urodził się w jednej z wielkich rodzin muzycznych tego dnia. Naturalny geniusz na klawiaturze, opanował organy i klawesyn i był po prostu genialnym kompozytorem. Bach doprowadził do szczytu muzyki barokowej, pisząc ponad 1000 kompozycji w niemal każdym rodzaju formy muzycznej.

Popularne utwory: „Powietrze na strunie G”, „Koncert skrzypcowy podwójny”, „Koncert brandenburski nr 3”, „Msza mniejsza B”, „Suita wiolonczelowa bez opieki”

George Frideric Handel

Urodzony w tym samym roku, co Bach w oddalonym o 50 km miasteczku, George Frideric Handel (1685–1759), który później został obywatelem brytyjskim, prowadził zupełnie inne życie niż Bach.

Händel także skomponowany do każdego gatunku muzycznego swoich czasów. Przypisuje mu się tworzenie angielskiego oratorium, najsłynniejszym z nich był „Mesjasz”. Handel specjalizował się także w operach i często występował w kantatach w stylu włoskim.

Popularne utwory: „(The) Messiah”, „Music for the Royal Fireworks”, „Water Music”

Arcangelo Corelli

Arcangelo Corelli (1653–1713) był włoskim nauczycielem, skrzypkiem i kompozytorem. Mistrzowskie brzmienie Corelli na nowo wynalezionych skrzypcach przyniosło mu świetne recenzje w całej Europie. Często uważa się go za pierwszą osobę, która stworzyła podstawową technikę skrzypcową.

Corelli działał w czasach ekspresyjnej opery znanej jako wysoki barok. Jest również znany ze swoich kompozycji klawesynowych i talentu do gry na skrzypcach.

Popularne utwory: „Concerto Grossi”, „Christmas Concert”, „Sonata da camera in D-moll”

Antonio Vivaldi

Antonio Vivaldi (1678–1741) napisał ponad 500 koncertów i uważa się, że wynalazł formę ritornello, w której temat powraca w całym utworze. Znany jako wirtuoz skrzypek i płodny kompozytor, Vivaldi często nosił tytuł Maestro de 'Concerti (reżyser muzyki instrumentalnej) w wiedeńskiej Ospedale della Pieta.

Jego wpływ był odczuwalny w późniejszych latach okresu baroku. Jednak duża część muzyki Vivaldiego była „nieodkryta” aż do wczesnych lat 30. XX wieku. Ta nowo zidentyfikowana muzyka zdobyła tytuł Vivaldiego: „Wiedeński odpowiednik Bacha i Händla”.

Popularne prace: „Cztery pory roku”, „Gloria”, „Con Alla Rustica in G”

George Philipp Telemann

Dobry przyjaciel Bacha i Haendla, George Philipp Telemann (1681–1767) był także wybitnym muzykiem i kompozytorem swoich czasów. On także pojawił się w drugiej części okresu baroku.

Włączenie Telemanna do jego koncertów niezwykłej instrumentacji jest jedną z rzeczy, które uczyniły go wyjątkowym. Jego muzyka kościelna jest najbardziej godna uwagi. Jako nauczyciel muzyki był znany z organizowania studentów i oferowania koncertów publiczności.

Popularne utwory: „Viola Concerto in G”, „Trio Sonata c-moll”, „(The) Paris Quartets”

Henry Purcell

W ciągu zaledwie 36 lat życia Henry Purcell (1659–1695) osiągnął muzyczną świetność. Był uważany za jednego z największych kompozytorów w Anglii i najbardziej oryginalnego kompozytora swoich czasów.

Purcell był niezwykle utalentowany w układaniu słów i komponował bardzo udane prace sceniczne. Jego kameralna muzyka suit i sonat, a także kompozycje dla kościoła i dworów, również pomogły ugruntować jego pozycję w historii muzyki.

Popularne utwory: „Dido i Aeneas”, „Królowa wróżek”, „Sound the Trumpet”

Domenico Scarlatti

Domenico Scarlatti (1685–1757) był synem Alessandra Scarlattiego, innego znanego kompozytora barokowego. Młodszy Scarlatti napisał 555 znanych sonat klawesynowych, z których ponad połowa została napisana w ciągu ostatnich sześciu lat jego życia.

Scarlatti korzystał z rytmów tańca włoskiego, portugalskiego i hiszpańskiego w wielu swoich dziełach. Był także podziwiany przez współczesnych i wpływał na wielu, w tym na portugalskiego kompozytora klawiszowego, Carlosa de Seixasa.

Popularne utwory: „Essercizi per Gravicembalo” (Sonaty na klawesyn)

Jean-Philippe Rameau

Francuski kompozytor i teoretyk muzyki Jean-Philippe Rameau (1683–1764) znany był z muzyki o odważnych liniach melodycznych i harmonii. To wywołało kontrowersje, szczególnie ze strony tych, którzy preferowali style Jean-Baptiste Lully lub Giovanni Battista Pergolesi.

Oprócz klawesynu największy wkład Rameau w muzykę miał w operze tragédie lyrique. Jego szerokie zastosowanie nastrojów i barw muzycznych w tych francuskich tragediach lirycznych przewyższało jego odpowiedników.

Popularne utwory: „Hippolyte et Aricie and Castor et Pollux”, „Trait”, „Les Indes Galantes”

Johann Pachelbel

Johann Pachelbel (1653–1706) uczył muzyki Johanna Christopha Bacha, starszego brata JS Bacha. Starszy Bach powiedział, że jego brat bardzo podziwiał muzykę Pachelbla i wiele osób widzi podobieństwa stylistyczne między nimi.

„Kanon D-dur” Pachelbela jest jego najbardziej znanym dziełem i można go usłyszeć do dziś podczas niezliczonych ceremonii ślubnych. A jednak wpływ szanowanego nauczyciela organów rozciąga się daleko poza kaplicę. Jego wpływ na muzykę barokową doprowadził do sukcesu wielu innych kompozytorów.

Popularne utwory: „Canon d-dur” (alias Pachelbel Canon), „Chaconne f-moll”, „Toccata c-moll na organy”

Giovanni Battista Sammartini

Giovanni Battista Sammartini (1700–1775) specjalizował się w oboju i organach, a Włoch pracował również jako kompozytor, nauczyciel i chórmistrz. Później przejął scenę barokową, a jego wpływy sięgnęły okresu klasycznego.

Sammartini jest jednym z pierwszych kompozytorów symfonii i przetrwało 68 z tych rewolucyjnych dzieł. Wielu uważa, że ​​jego utwory symfoniczne i rozwój tematyczny są prekursorami Haydna i Mozarta.

Popularne utwory: „Sonata nr 3”, „Recorder Sonata a a minor”