„Rozpocznij imprezę” (2001)

Pink wydała „Get the Party Started” jako pierwszy singiel z jej drugiego albumu Missundaztood. Piosenka oznaczała odejście od R&B w kierunku popowo-rockowego brzmienia. „Get the Party Started” zostało napisane i wyprodukowane przez Lindę Perry. Widzi to jako swoją pierwszą taneczną piosenkę. Osiągnął 4 miejsce na liście popowych singli w USA, osiągając 1 miejsce w wielu innych krajach na całym świecie. „Get the Party Started” to pierwszy solowy singiel Pink po jej sławnym występie z Christiną Aguilera, Lil 'Kim i Myą w remake'u Lady Marmalade z Moulin Rouge. Zdobył nominację do nagrody Grammy w kategorii Best Female Pop Vocal.

Album Missundaztood zmienił się od popu nastolatka z pierwszego albumu Pink do bardziej dojrzałego brzmienia. Zawierał trzy najpopularniejsze hity popowe. Osiągnął szczyt numer 8 na liście albumów w USA i sprzedał 220 000 egzemplarzy w pierwszym tygodniu wydania. Sprzedano w sumie ponad pięć milionów egzemplarzy w samych Stanach Zjednoczonych.

„Don't Let Me Get Me” (2002)

Pink wykorzystała ten singiel z albumu Missundaztood, by wyrazić swoje niezadowolenie z bycia gwiazdą pop jak Britney Spears. Niektórzy krytycy postrzegali tę piosenkę negatywnie jako hymn do nienawiści do siebie. „Don't Let Me Get Me” znalazł się w pierwszej dziesiątce popu zarówno w USA, jak i Wielkiej Brytanii, i znalazł się na szczycie listy najpopularniejszych radiowych list pop w USA. To był jeden z trzech najlepszych 10 hitów z Missundaztood.

Towarzyszący teledysk wyreżyserował Dave Meyers, częsty współpracownik Pink. Pokazuje Pink jako uczennicę szkoły średniej zaangażowaną w konflikt z innymi uczniami i urzędnikami szkolnymi z powodu jej nieprzestrzegania norm szkolnych. „Don't Let Me Get Me” uzyskało złoty certyfikat sprzedaży i znalazło się w pierwszej 40 listy tanecznej.

„Stupid Girls” (2006)

„Stupid Girls” zostało wydane jako pierwszy singiel z albumu I'm Not Dead. Poruszono kwestię społecznych oczekiwań dotyczących uroku u dziewcząt. Teksty otwarcie potępiają seksizm. Towarzyszący teledysk w reżyserii Dave'a Meyersa zawierał parodie wielu celebrytek. „Głupie dziewczyny” zdobyły Pink nominację do nagrody Grammy w kategorii Najlepszy żeński popowy wokalny pop.

„Głupie dziewczyny” otrzymały uznanie za ożywienie komercyjnej fortuny Pink w USA po tym, jak upadły. Osiągnął szczyt tylko na # 13, ale położył podwaliny pod przyszłe trafienia. Album I'm Not Dead zadebiutował na # 6, wyższym niż jej dwa bezpośrednio poprzedzające albumy, i sprzedał 126 000 egzemplarzy w pierwszym tygodniu. Ostatecznie album uzyskał certyfikat platyny i spędził 88 tygodni na liście albumów.

„Who Knew” (2006)

„Who Knew” to współpraca z Maxem Martinem i Dr. Luke'em. Słowa piosenki mówią o śmierci przyjaciela. Pink powiedziała, że ​​piosenka dotyczy wielu przyjaciół, których straciła przez lata. Był to duży komercyjny sukces, stając się pierwszym hitem Pink od 10 lat. Podczas pierwszego wydania singla zostało zignorowane przez popowe radio. Jednak po sukcesie singla „U + Ur Hand”, promocyjnego automatu do „Who Knew” z programem telewizyjnym October Road oraz występu American Idol, „Who Knew” został ponownie awansowany do głównego nurtu popowego radia i stało się hitem. Ostatecznie stał się najdłużej działającym hitem Pink na liście Billboard Hot 100, spędzając 36 tygodni na wykresie.

„Who Knew” jest jednym z ulubionych ulubionych Pink w całej jej muzyce. Towarzyszący teledysk wyreżyserował zespół Dragon.

„Sober” (2008)

Pink otrzymała nominację do nagrody Grammy w kategorii Najlepsza wokalistka popowa za rolę w filmie „Trzeźwy”. Piosenka świętuje odwrócenie się od potrzeby picia, aby być popularnym i znajduje ukojenie w samokontroli, która towarzyszy trzeźwości. Kara DioGuardi pomógł napisać piosenkę. Był to drugi singiel z albumu Funhouse. „Trzeźwy” osiągnął szczyt 15 na liście Billboard Hot 100. Jednak znalazł się na szczycie listy przebojów popu dla dorosłych i osiągnął 10 najpopularniejszych pop w wielu krajach.

Pink zaczęła pisać „Trzeźwy” po tym, jak rozstała się ze swoim mężem Carey Hartem. Wyjaśniając genezę piosenki, Pink powiedział: „Byłem na imprezie w swoim własnym domu, nie chciałem tam być, nie chciałem tam nikogo innego. Miałem w głowie tę linijkę: Jak czuję się tak dobrze trzeźwy? ”, Nie chodzi tylko o alkohol, chodzi o wady, wszyscy mamy różne”.

„So What” (2008)

„So What” zostało wydane jako singiel z piątego studyjnego albumu Pink Funhouse. Piosenka została wyprodukowana i napisana wspólnie przez szwedzkiego mistrza popu Maxa Martina. Lirycznie „So What” opiera się na doświadczeniach Pink oddzielających się od jej męża Carey Hart. Odegrał ważną rolę w towarzyszącym teledysku. Piosenka była hitem popowym nr 1 w USA i wielu krajach na całym świecie. „So What” zdobył Pink nominację do nagrody Grammy w kategorii Najlepsza wokalistka popowa, a także nominację do nagrody MTV Video Music Awards w kategorii „Najlepsza kobieca piosenka”.

Pink ponownie spotkał się z Carey Hart 1 stycznia 2009 roku mniej niż pięć miesięcy po wydaniu piosenki. Album Funhouse został wydany w październiku 2008 roku i zadebiutował na drugim miejscu listy albumów w USA, sprzedając się w pierwszym tygodniu w liczbie 180 000 egzemplarzy. Sprzedał ponad sześć milionów egzemplarzy na całym świecie.

„F ** kin 'Perfect” (2010)

Pink zdobył nominację do nagrody Grammy za najlepszy popowy występ solo za „F ** kin 'Perfect”. Piosenka niesie ze sobą przesłanie, by zwalczyć czasy przestoju, nie pozwalając innym określić, kim jesteś. Główną inspiracją Pink przy pisaniu piosenki jest jej mąż Carey Hart. Płyta została wyprodukowana i napisana wspólnie przez szwedzkiego Maxa Martina z jego współpracującym partnerem Shellbackiem. „F ** kin 'Perfect” osiągnął najwyższe miejsce na 2. miejscu listy pop w USA, osiągając 1. miejsce w popularnym popowym popie i głównym nurcie popu.

Towarzyszący mu Dave Meyers wyreżyserował teledysk, wzbudzając kontrowersje, zajmując się bezpośrednio kwestiami cięcia i samobójstw. Klip zdobył nominację do MTV Video Music Awards za najlepszy film z komunikatem.

„Raise Your Glass” (2010)

„Raise Your Glass” zostało wydane jako wiodący singiel z pierwszego kompilacyjnego albumu Pink Greatest Hits … So Far. W zakresie pisania piosenek i produkcji ponownie współpracowała z Maxem Martinem. Piosenka jest hymnem o akceptowaniu ludzi za to, kim są jako wyjątkowe osoby i uczczeniu tych, którzy nie należą do „popularnego” tłumu. „Raise Your Glass” stało się trzecim hitem Pink nr 1 jako solowy artysta w USA. Pink wykonał „Raise Your Glass” na żywo podczas American Music Awards 2010. Został on opisany przez program telewizyjny Glee, który przywrócił utwór do 40 najlepszych, zajmując # 36 miejsce.

„Raise Your Glass” zdobył na wielu wykresach. Osiągnął 1 miejsce w dorosłym popowym radiu, # 39 współczesnym dorosłym i znalazł się w pierwszej 20 na liście tanecznej. Album Greatest Hits … So Far był komercyjnym sukcesem. Zadebiutował na # 5 na liście albumów i sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy w samych Stanach Zjednoczonych.

„Try” (2012)

„Try” to duża rockowa ballada, która zachęca do wytrwałości w miłości w obliczu przeciwności losu. Greg Kurstin, znany z pracy nad filmami Adele „Hello” i „Chandelier” Sii, wyprodukował płytę. Teledysk do piosenki, w reżyserii Florii Sigismondi, przedstawiał Pink wykonującego piękną interpretacyjną rutynę taneczną z tancerzem Coltem Prattesem. Inspiracją był paryski spektakl uliczny Apache Dance. Pink powiedział: „Robienie tego filmu było najlepszą zabawą, jaką kiedykolwiek miałem w całej mojej karierze. Nigdy nie chciałem, żeby to się skończyło”. „Try” stał się drugim hitem pop 10 z albumu The Truth About Love i zajął pierwsze miejsce w dorosłym popie i współczesnym radiu dla dorosłych.

„Po prostu daj mi powód” z udziałem Nate'a Ruessa (2013)

„Just Give Me a Reason” stało się trzecim z kolei hitem z pierwszej dziesiątki popowego singla z albumu Pink The Truth About Love i pierwszym z albumu, który zajął pierwsze miejsce na liście Billboard Hot 100. Współtworzyła ten utwór z Nate Ruess, główny wokalista zespołu pop rockowego. Początkowo planowali tylko pisać piosenki razem, ale ustalono, że „Just Give Me a Reason” działało najlepiej jako duet, więc zamienili to we wspólny występ. Jeff Bhasker, znany z pracy nad przełomowym albumem „ Some Nights”, jest współautorem i producentem płyty. „Just Give Me a Reason” zdobył dwie nominacje do nagrody Grammy, w tym za piosenkę roku.

Mąż Pink, Carey Hart, pojawia się w dołączonym teledysku. Nate Ruess śpiewa także z Pinkem. Teledysk wyreżyserowała Diane Martel, znana z pracy nad filmami „We Can't Stop” Miley Cyrus i „Blurred Lines” Robina Thicke. Teledysk zdobył nagrodę MTV Video Music Award za najlepszą współpracę.