Sezon podatkowy może sprawić, że nowo rozwiedzeni lub rozwiedzeni rodzice poczują się przytłoczeni i wypełnieni pytaniami, o które nigdy wcześniej nie pytali. Najczęstsze pytania dotyczą ulg podatkowych dla osób samotnie wychowujących dzieci oraz ustalenia obowiązujących przepisów podatkowych dotyczących roszczeń dziecka na utrzymaniu. Zasady nie są tak skomplikowane, jak możesz się obawiać. Przynajmniej są całkiem czarno-białe.
Przepisy podatkowe dotyczące ubiegania się o dziecko na utrzymaniu
Powiedzmy, że ty i twój mąż rozwiedliście się podczas roku podatkowego, a syn mieszka z wami, więc planujecie ubiegać się o niego jako zależnego od podatków. Wtedy twój były mówi ci, że zamierza odebrać twojego syna. Czy on może to zrobić? Co się stanie, jeśli oboje twierdzicie, że dziecko jest na utrzymaniu?
Po pierwsze, ważne jest, aby zrozumieć, że tylko jeden z was może ubiegać się o syna. O każdą osobę zależną może ubiegać się tylko jeden podatnik. Jedynym wyjątkiem jest sytuacja, gdy małżeństwa składają wspólne deklaracje podatkowe, sumując swoje dochody i wspólnie ubiegając się o odliczenia i ulgi. Ale nie możesz złożyć wspólnego zwrotu, jeśli jesteś prawnie rozwiedziony.
W przypadku rozwiedzionych, rozwiedzionych lub nigdy nie pozostających w związku małżeńskim rodzica sprawującego opiekę zazwyczaj zazwyczaj ma pierwszeństwo, jeśli chodzi o legalną możliwość ubiegania się o dziecko na utrzymaniu dla celów podatkowych. Wynika to z faktu, że odliczenie zależne przysługuje rodzicowi, z którym dziecko mieszkało najwięcej w ciągu roku. Gdyby zarówno ty, jak i były byłeś składali zeznania podatkowe dotyczące twojego syna, Internal Revenue Service odroczyłoby się do rodzica, z którym twoje dziecko mieszkało przez większość czasu, i prawie zawsze jest to rodzic sprawujący opiekę fizyczną.
Twój były może może starać się o twojego syna, ale jeśli twoje dziecko mieszka głównie z tobą i zostaje z ojcem tylko kilka nocy w tygodniu, IRS przyzna ci zależne odliczenie.
Przepisy podatkowe dla rodziców, którzy dzielą opiekę 50/50
Co się stanie, jeśli twój syn będzie mieszkał z każdym z was w jednakowym czasie? W jaki sposób decydujesz, kto uznaje go za osobę zależną - a może ważniejsze, w jaki sposób IRS decyduje o tym?
Po pierwsze, niezwykle rzadko rodzice tak naprawdę dzielą fizyczną opiekę nad dzieckiem dokładnie tak samo, nawet jeśli myślą, że sprawowali wspólną opiekę. Pomyśl o tym. W większości lat jest 365 dni. Oznacza to, że twój syn musiałby mieszkać w każdym z twoich domów przez 182 i pół dnia, aby opieka była dokładnie równa, co zdarza się rzadko.
Jeden rodzic niezmiennie wychodzi przed siebie, nawet jeśli to tylko trochę. Nawet jeśli sprawujesz opiekę fizyczną na bardzo równych zasadach, Twoje dziecko najprawdopodobniej przebywa z jednym z was 182 dni w roku, a drugim 183 dni. Odliczenie zależne przysługiwałoby rodzicowi w wieku 183 dni.
Zwykle rozsądnie jest zachować szczegółowy kalendarz w miarę upływu roku, abyś mógł dokładnie określić, ile czasu Twoje dziecko spędzało z każdym z was. Możesz nie chcieć polegać na umowie o opiekę, ponieważ czasami planowany czas rodzicielstwa zmienia się z powodu choroby lub innych problemów.
Ale co gdyby?
Ale co, jeśli ty i twój byłyście naprawdę dzielicie dokładnie taką samą opiekę? W tym przypadku - lub jeśli jest naprawdę blisko i oboje nie możecie zdecydować, z którym rodzicem dziecko zostało z więcej - IRS używa tak zwanych „reguł rozstrzygania roszczeń dotyczących osób pozostających na utrzymaniu”, aby uporządkować sprawy i zdecydować, który rodzic jest uprawniony do twierdzić, że dziecko jest na utrzymaniu.
Zasada rozstrzygnięcia w tej sytuacji dawałaby zależne odliczenie rodzicowi o najwyższym skorygowanym dochodzie brutto. Ta sama zasada miałaby zastosowanie, gdyby niezamężni rodzice mieszkali razem, więc ich dziecko przebywało z nimi przez 365 dni w roku. Oboje nie mogą ubiegać się o dziecko, a on mieszkałby z nimi obojga na równi i jednocześnie, aby rodzic z najwyższym AGI mógł uzyskać odliczenie.
Utrata prawa do roszczenia dziecka jako osoby pozostającej na utrzymaniu
Co jeśli nie chcesz ubiegać się o swoje dziecko, nawet jeśli masz do tego prawo? Może twoje dzieci mieszkały z tobą przez większość roku. Twój były miał naprawdę trudny rok pod względem finansowym. Zarobiłeś więcej, więc w obu przypadkach wygrałbyś remis. Ale chcesz być miły i dać mu odliczenia zależne od swoich dzieci, aby mu pomóc. Możesz to zrobić
Technicznie tak. Istnieją wyjątkowe sytuacje, w których rodzic sprawujący opiekę nad dzieckiem chciałby utracić swoje prawo do ubiegania się o dziecko na utrzymaniu. Będziesz musiał wypełnić formularz IRS 8332, Zwolnienie / cofnięcie zwolnienia roszczenia o zwolnienie dla dziecka przez rodzica opiekuńczego i przesłać go wraz ze zwrotem podatku. Pamiętaj jednak, aby skonsultować się z prawnikiem przed podjęciem tego kroku, abyś był w pełni świadomy wszelkich nieprzewidzianych komplikacji lub konsekwencji, jakie może to mieć w przyszłości.
Przepisy podatkowe zmieniają się okresowo, a powyższe informacje mogą nie odzwierciedlać najnowszych zmian. Aby uzyskać najbardziej aktualne porady, skonsultuj się z doradcą podatkowym. Zawarte informacje nie mają służyć jako porady podatkowe i nie zastępują porad podatkowych.
