Fani sportu na całym świecie zwracali dużą uwagę na rekord świata mężczyzn w ciągu ostatnich lat, szczególnie gdy rekord zbliżył się do magicznego czterominutowego rekordu w latach 50. XX wieku. Osiągnięcia kobiet w biegach milowych nie zawsze przyciągały uwagę, na jaką zasłużyły, co prawdopodobnie tłumaczy, dlaczego rekordzistka świata kobiet w tym wydarzeniu jest mniej znana niż standardowy zawodnik mężczyzn, Hicham El Guerrouj.
Przedstawiamy Svetlana Masterkova
Dla niechętnego sportowca rosyjska Svetlana Masterkova doświadczyła ogromnego bólu, aby na krótko zostać czołowym biegaczem średniego dystansu na świecie. Podczas niewiarygodnego czterotygodniowego odcinka w 1996 r. Masterkova zdobyła dwa złote medale olimpijskie, a następnie ustanowiła rekord świata, w tym milę kobiet 4: 12, 56.
Droga Masterkovej do światowego znaku milowego rozpoczęła się w wieku 12 lat, kiedy zaczęła trenować jako biegacz. Ale bieganie nie było jej pomysłem - uciekała pod naciskiem nauczyciela wychowania fizycznego podczas ostatniej dekady Związku Radzieckiego. Niemniej jednak talent nauczyciela okazał się bystry.
Masterkova po raz pierwszy wykorzystała swój potencjał na scenie międzynarodowej w wieku 17 lat, zajmując szóste miejsce na 800 metrów w Mistrzostwach Europy Juniorów w 1985 roku. Sześć lat później zdobyła krajowy tytuł na 800 metrów i zajęła ósme miejsce w Mistrzostwach Świata.
Pomimo wielu różnych obrażeń w ciągu następnych kilku lat, Masterkova zdobyła 800-metrowy srebrny medal w Mistrzostwach Świata w 1993 roku. Następnie wzięła przerwę macierzyńską w latach 1994-1995, ale rozpoczęła trening ponownie zaledwie dwa miesiące po urodzeniu córki, Anastasii.
Czas poza torem był wyraźnie dobry dla nóg Masterkova. Pozostała zdrowa w 1996 roku i nie tylko rozkwitła w 800, ale także biegła w 1500 na mistrzostwach Rosji - tylko w drugim 1500-metrowym konkursie swojej kariery - który wygrała.
Olimpijska chwała
Masterkova zszokowała świat toru, prowadząc od samego początku i zdobywając 800-metrowy złoty medal olimpijski 29 lipca, wyprzedzając uprzywilejowaną Marię Mutolę. W finałowym finale 1500 pięć dni później Masterkova biegała za Kelly Holmes przez większą część wyścigu, a następnie wystrzeliła do przodu i powstrzymała Marię Szabo, aby stać się drugą kobietą, która wygrała olimpijski podwójny 800-1500.
Masterkova przejechała wtedy najlepszy osobisty czas 1: 56.04, aby wygrać 800-metrowy wyścig w Monako 10 sierpnia, tydzień po zwycięstwie w Olympic 1500, a następnie pojechała do Szwajcarii, by przejechać swój pierwszy w historii konkurencyjny przebieg, na Weltklasse Grand Prix w Zurychu 14 sierpnia.
Mastering the Mile
Zaczynając od pozycji zewnętrznej w wyścigu w Zurychu, Masterkova rzuciła się prosto na wewnętrzny pas i zajęła drugie miejsce, tuż za prawym ramieniem rozrusznika Ludmiły Borisowej. Pozostała na piętach Borisovej, gdy para przejechała 1: 01.91 na pierwsze okrążenie i 2: 06.66 przez dwa okrążenia. Zanim Borisova odpadła, na ostatnim okrążeniu Masterkova biegła sama. Ukończyła trzy okrążenia w stosunku 3: 12, 61, uderzyła w znak 1500 metrów w stosunku 3: 56, 76, a następnie pobiegła przez linię mety, pokonując poprzedni światowy wskaźnik Pauli Iwana 4: 15, 61 o trzy sekundy.
Po wyścigu zaskoczona Masterkova powiedziała reporterom, że „poczuła się trochę zmęczona po igrzyskach olimpijskich i Monte Carlo w zeszły weekend. Ale chyba tylko moja głowa była zmęczona, a nie nogi.
23 sierpnia Masterkova ograniczyła swój czterotygodniowy wzrost, ustanawiając rekord świata na 1000 metrów, prowadząc 2: 28, 98 w Brukseli.
W następnym miesiącu, u szczytu swojego sukcesu, Masterkova pozostała niechętnym biegaczem. Ujawniła, że jej wejście w jej sport „nie było dobrowolne. Nadal nie jest. Czasami, gdy trenuję teraz, wolę odpoczywać niż biegać. ”
Kontynuowała bieganie jeszcze przez kilka lat, ale znów ją utrudniały kontuzje. Masterkova wygrała europejski tytuł 1500 metrów w 1998 roku, a następnie pokonała kontuzję kostki, aby wygrać 1500 metrów złota i 800 metrów brązu na Mistrzostwach Świata w 1999 roku, co stało się jej ostatecznym triumfem. Oficjalnie przeszła na emeryturę po sezonie 2002.
o mili:
- Rekord świata kobiet
- Rekord świata dla mężczyzn
- El Guerrouj bije rekord mężczyzn
